Słowo na uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

Wszystkim przyjaciołom „Rycerzyka Niepokalanej” dedykujemy list, który z okazji zbliżającej się uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP skierował o. Mirosław M. Kopczewski, Asystent Prowincjalny ds. Rycerstwa Niepokalanej.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy Rycerze Niepokalanej!

Rozpoczęliśmy nowy rok liturgiczny. W Kościele inaczej niż w kalendarzu świeckim zaczynamy rok adwentem, czasem oczekiwania na przyjście Chrystusa. Jest to czas przygotowania na spotkanie z Bogiem. Chcemy nie tylko przygotować się do świąt Bożego Narodzenia, kiedy wspominamy pierwsze Jego przyjście, ale także, a może przede wszystkim, na drugie przyjście, kiedy będzie sądził żywych i umarłych. Adwent uczy nas cierpliwego oczekiwania na wypełnienie się Bożych obietnic. Poprzez nawrócenie i modlitwę chcemy się przygotować na spotkanie z naszym Zbawicielem w niebie.

W tym czasie w sposób szczególny towarzyszy nam Maryja. Tajemnica Jej Niepokalanego Poczęcia rozjaśnia bowiem początek grudnia i daje nadzieję na odnowę świata pogrążonego w grzechach. Matka Boża wyprasza nam łaski potrzebne do nawrócenia i uświęcenia. W materiale przygotowanym do książki, św. Maksymilian pisze: „Niepokalana to wszechmoc prosząca. Każde nawrócenie i uświęcenie jest dziełem łaski … W objawieniu Cudownego Medalika św. Katarzyna Labouré widziała promienie spływające z kosztownych pierścieni na palcach rąk Niepokalanej. Oznaczają one łaski, którymi Niepokalana hojnie obdarza wszystkich, którzy sobie tego życzą”.

Maryja zapewniła, że kto będzie nosił na sobie Jej medal i z ufnością modlił się aktem strzelistym wypisanym na jego obwolucie, będzie doznawał szczególnej opieki.

Działanie zmierzające do nawrócenia i uświęcenia opiera się na łasce Bożej, według prawdy: „łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna”. Niepokalana przez archanioła Gabriela została nazwana „pełną łaski”. Przez wcielenie Bóg, który jest „pełen łaski” zamieszkał w Niej na stałe. W sposób duchowy w Jej sercu i w sposób fizyczny w Jej ciele. Stała się mieszkaniem Boga, który jest Miłością. Syn Boży oddając się Maryi, stał się Jej Synem i to prawdziwym, nie przybranym Synem.

Poddany rodzicielskiej władzy Maryi (por. Łk 2, 51) dał nam przykład do naśladowania. O. Kolbe zachęcał braci w Niepokalanowie: „by nie obawiali się nigdy, że pokochają Niepokalaną za dużo, bo … nigdy nie pokochamy Jej tak, jak Ją kochał Jezus. A przecież naśladowanie Jezusa, to cała nasza świętość. – Kto się do Niej zbliża, tym samym zbliża się do Boga, tylko że drogą krótszą, pewniejszą, łatwiejszą”. Jezus nasz Mistrz i Zbawiciel uczy nas synowskiej miłości do Niepokalanej.

Naszym celem jest nie tylko osobiste zbawienie, ale świętość wszystkich, którzy odeszli od Boga, żyją w grzechach a nawet walczą z Jego Kościołem. Cel ten jest ponad nasze siły, dlatego wszystkie starania podejmujemy „pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej”. Św. Maksymilian tłumaczy: „pod Jej opieką, to jest jako narzędzia w Jej niepokalanych rączętach i za Jej pośrednictwem, używając środków przez Nią podanych”. Oddanie Niepokalanej, które praktykujemy, ma wymiar apostolski, dla ratowania dusz. Parafrazując słowa św. Jana Chrzciciela, pragniemy się umniejszać, aby wzrastała w nas Niepokalana [por. J 3, 30]. Ona bowiem ma moc, aby zdeptać dzieła szatana. My chcemy być posłusznymi narzędziami w Jej Niepokalanych rękach.
Drodzy Rycerze i Rycerki Niepokalanej, korzystając z okazji życzę Wam, aby spotkanie z Chrystusem w tajemnicy Bożego Narodzenia było umocnieniem Waszej wiary, nadziei i miłości. Niech Niepokalana otoczy Was opieką i udzieli wszelkich potrzebnych łask w Nowym 2026 Roku. Z serca Wam błogosławię: w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. Zostańcie z Bogiem.

o. Mirosław M. Kopczewski OFMConv